سایت جنگ نرم وتهاجم فرهنگی

پيامی را در صحیفه نورانی حضرت امام ‏(ره) دیدم که برایم جالب بود و فکر می‌کنم جای تامل بسیار دارد. تاریخ این پیام در متن صحیفه بدین شکل درج شده است: «زمان: احتمالًا خرداد 67/ شوال 1408». این پیام خطاب به  مسئولین یکی از ارگان‌های کشور است، درباره سخنرانی‌های تند و توهین‌آمیز یکی از مسئولین آن مجموعه در خصوص یکی دیگر از مسئولین کشور که در یک مجموعه دیگر کار می‌کند.

از آنجا که نمی‌خواهم اسم و رسم افراد و مجموعه‌ها، حجاب و مانعی برای درک نکردن محتوای پیام شود و حاشیه، جای اصل را بگیرد، اسم افراد و مجموعه‌ها را پاک کرده‌ام. افرادی که متن اصلی پیام را می‌خواهند به صحیفه امام (ره) مراجعه نمایند!

«با سلام و آرزوى موفقيت براى شما و تمامى آنانى كه قلبشان براى پيروزى اسلام مى‏تپد. گاهى ديده مى‏شود كه بعضى از آقايان محترم در مسائلى وارد مى‏شوند كه موجب وهن [مجموعه اول] است. [مسئولین مجموعه اول] بايد توجه داشته باشند كه نبايد در مسائلى كه مورد درگيرى هست وارد شوند. از باب مثال در شأن [مجموعه اول] و حتى خود [یکی از مسئولین مجموعه اول] نيست كه به افراد مختلف تندى كند. اينكه ديگر روشن است كه روى منبر و يا هر كجا حرام است به مسلمانى نسبت كمونيستى داد. بر فرض كه ايشان بگويد من نسبت ندادم ولى اين را كه معترفند كه گفته‏اند: «مى‏گويند، آقاى [مسئول در مجموعه دوم] كمونيست است». آيا اين توهين و گناه بزرگ از شخصى كه [در مجموعه اول مسئول است]، است، آن هم به مسلمانى كه [در مجموعه دوم] است، شرعاً چه صورتى دارد؟ مادامى كه شما اينگونه عمل مى‏كنيد باز هم توقع داريد جوانان انقلابى تند، احترام شما را بگيرند.

آيا شخصى كه مى‏آيد نزد [مسئولین مجموعه اول] و مى‏گويد: اگر گناهى هم كرده‏ام توبه مى‏كنم، راه درستى را رفته است يا كسى كه روى منبر اين توبه را به عنوان ضعف [مسئول دوم] نقل مى‏كند؟ بحث بر سر خوبى و بدى [مسئولین مجموعه دوم] و ساير افراد نيست، بحث بر سر راه گناه و كج رفتن است. همه بايد توجه كنيم كه آلت دست بازيگران سياسى نشويم. بايد سعى شود آقايان به عنوان منبرى پرخاشگوى كه تا اين مرحله حاضر است پيش رود معرفى نشوند.

شما نگوييد، آنها به ما بد مى‏گويند و ما با اين صحبت‌ها جواب آنها را مى‏دهيم. آن‌ها كه به شما بد مى‏گويند، پست مقدس [مسئولیت در مجموعه اول] را ندارند. شما در مكانى نشسته‏ايد كه بايد خيلى از مسائل را با سكوت و وزانت خويش حل كنيد. حواستان را جمع كنيد كه نكند يكمرتبه متوجه شويد كه انجمن حجتيه‏اي‌ها همه چيزتان را نابود كرده‏اند. من به شما آقايان علاقه‏مندم ولى لازم مى‏دانم گاهى كه مسئله‏اى را مى‏بينم تذكر دهم.

والسلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته.»

روح‏اللَّه الموسوى الخمينى‏

صحيفه امام، ج‏21، ص: 614